چگونه خودکار اختراع شد؟

اولین مدل خودکار که امتیاز آن به ثبت رسیده مربوط به ۸۰ سال پیش می باشد. اما در واقع یک خودکار خوب مثل نمونه جدید آن، عملا تا قبل از سال ۱۹۴۳ توسعه نیافته بود.

مسئول و عامل اصلی این اختراع نیروی هوایی آمریکا بود، چرا که نیروی هوایی آمریکا یک نوع مخصوص از قلمی را درخواست نموده بود که خدمه ی هواپیما بتوانند در طول پرواز نیز از آن استفاده کنند. آنها به قلمی نیاز داشتند که حتی در کاهش فشار هوا در ارتفاعات نیز جوهرش پخش نشود. این قلم تنها یک خودکار می توانست باشد. بنابراین خیلی سریع پس از این تقاضا که این نوع خودکار ساخته شد. بعدها این نوع قلم آن قدر مشهور شد که حتی مردم عادی نی زشروع به استفاده از آن نمودند.

خودکار از یک بدنه ی خالی فلزی یا پلاستیکی ساخته شده است و دارای یک کلاهک، یک فنر و یک جوهر پرکن یدکی یا با یک نوک برنجی نازک (برای نوشتن) می باشد که در یک انتهایش تعبیه شده است. کلاهک محل نوشتن، که همان نوک خودکار باشد را کنترل می کند. فنر به نوک خودکار کمک می کند تا بالا و پایین برود. قسمت یدکی جوهر هم معمولا از جنس پلی تن است که با جوهر پر می شود.

جوهری که در خودکار استفاده می شود معمولا غلیظ است به طوری که جوهر نچکد. به هر حال با کمک خودکار می شود خطوط یکدست و صافی را بر روی کاغذ بر جای گذاشت.

خودکار استفاده های زیادی دارد. به هنگام استفاده از آن نباید از کاغذ لکه دار یا جوهری استفاده نمود. خودکار سریع می نویسد و جوهرش بر روی کاغذ نمی چکد. کلماتی که به وسیله خودکار نوشته می شوند، تحت تاثیر آب خراب نمی شوند و پخش نمی گردند. استفاده از خودکار معایبی نیز دارد و آن این است که بر خلاف خودنویس نمی شود خطوط زیبا و پهنی با آن کشید و خودکار دست را سریعتر خسته می کند زیرا هنگام استفاده از آن فشار بیشتری اعمال می شود.